Hrvatske pjesničke prakse od 2000. do 2010.
Šalatova knjiga crta sistematsku, iscrpnu i teorijski osmišljenu mapu tekstova, pesnika, stilova i lirskih tokova u prvoj deceniji dvadeset prvog veka.
Analitički diskurs Davora Šalata vješto kombinuje postupke, metode i koncepte književne kritike, stilistike, sociologije i filozofije književnosti. Na takvom „poliperspektivnom“ diskursu zasniva se slojevit i pouzdan hermeneutički prikaz hrvatske poezije u prvoj deceniji 21. veka. Šalatov prikaz teme varira između principijelnih, fino odmjerenih promišljanja književnog i kulturnog konteksta i književnog života s jedne strane, do primjerenog i lucidnog čitanja pažljivo odabranih tekstova-primjera iz tematskih djela, s druge strane. Suvereno se krećući između detalja i globalnih obeležja, pojedinačnih figura i poetičkih ili retoričkih konstanti, kombinujući postupke i uvide analize teksta, stilske kritike i filozofsko-sociološke problematizacije književnosti, autor je izgradio složen hermeneutički aparat kojim je na odgovarajući način posmatrao i tumačio poetsku. smene, retoričke, stilske i kognitivne promene u delima deset savremenih pesnika. Knjiga obogaćuje hrvatsku nauku o književnosti i interpretaciju odabranih poetskih diskursa istančanim stilskim čitanjima i teorijski utemeljenim uvidima.
Krešimir Bagić
Jedan primjerak je u ponudi
