Glorija: mirakl u šest slika
„Glorija“ je drama Ranka Marinkovića, prvi put izvedena 1955. godine, koja kroz snažnu simboliku i duboke filozofske motive istražuje složene teme greha, iskupljenja, ljudske prirode i odnosa vere i strasti.
Ovo delo je jedno od najpoznatijih iz Marinkovićevog opusa i često se tumači kao moderna moralna drama sa elementima kritike društvenih i verskih dogmi.
Radnja je smeštena u zabačeno mesto, gde je provincijski franjevački samostan u centru zbivanja. Glavni junak o. Melhior, stari i iskusni sveštenik, pokušava da reši situaciju koja nastaje dolaskom mlade i atraktivne putujuće glumice Glorije. Zbog nepredviđenih okolnosti, Glorija se sklonila u manastir, što izaziva pometnju među monasima i seljanima.
Kroz lik Glorije Marinković istražuje dvojnost ljudske prirode – strast i greh naspram čistote i vere. Fra Melkior, nekada zaljubljen u svetovnu ženu, suočava se sa svojim prošlim slabostima dok pokušava da pomogne Gloriji u njenoj unutrašnjoj borbi. Paralelno, mladi fra Lukijan, Melhiorov štićenik, doživljava krizu vere zbog svoje privlačnosti Gloriji.
Kako se drama razvija, sukobi između duhovnog i fizičkog postaju sve izraženiji, kulminirajući u situacijama koje razotkrivaju dvoličnost zajednice i nemoć pojedinca pred sopstvenim slabostima.
„Glorija“ je duboka i slojevita drama koja postavlja univerzalna pitanja o ljudskoj prirodi, veri i strasti. Intenzivnim dijalozima i simbolikom Marinković preispituje granice između božanskog i ljudskog, duhovnog i fizičkog, dok istovremeno kritikuje društveno licemerje.
Jedan primjerak je u ponudi
