Tibetanska knjiga mrtvih

Knjiga je ritualni posthumni tekst, ali i vodič za žive, usmeren na duhovnu pripremu za smrt i razumevanje prirode svesti. Tekst opisuje bardo, prelazna stanja svesti između smrti i ponovnog rođenja, podeljena u tri faze: Čikai bardo (trenutak smrti), Čonjid bardo (iskustvo stvarnosti sa božanstvima) i Sidpa bardo (proces ponovnog rođenja). Služi kao „turistički vodič“ za dušu, upućujući je kako da prepozna iluzije i postigne oslobođenje (nirvanu) slušajući uputstva. Naglašena je filozofija budizma, posebno ideje o prolaznosti i nesvesnom, zajedno sa moralnim i ezoteričnim učenjima o ljudskoj prirodi.

Tekst je dopunjen drugim izvorima Bardo Todola (navedenim u zagradama) i uključuje tumačenja radi lakšeg razumevanja od strane zapadne publike. Sadrži predgovor Igora Uranića, ali i Jungov psihološki komentar. Namenjen je čitaocima zainteresovanim za budizam i ezoterizam, ali je kritikovan zbog Evans-Vencovog teozofskog tumačenja.