Orkanski visovi
Prvoklasni „ljubić“ i nesumnjivi klasik – to je opšteprihvaćena percepcija čitalačke publike i kritičara čuvenog romana Emili Bronte iz 1847. godine, koji svojim posebnim kvalitetom i popularnošću značajno nadmašuje prosečnu književnu produkciju svog
„Orkanski visovi“ su relativno rani izdanak viktorijanske književnosti i relativno kasni odraz takozvane gotske tradicije, pa je ambijent radnje donekle „mračniji“, ali ipak zrači gotovo natprirodnim sjajem ljubavi koja, uprkos svemu, čak i smrti, živi večno. Ova knjiga će verovatno živeti večno, najviše zbog intenzivne i ranije nezamišljene emotivne drame koju je Emili Bronte opisala sa izvanrednom snagom i ubedljivošću. Zanimljivo je da je roman sa tako „uraganskim“ dramskim nabojem i složenom psihološkom karakterizacijom likova – pre svega demonske prirode glavnog junaka Hitklifa, koji pokazuje neviđenu silu besa, jarosti i razvrata – napisala devojka u ranim tridesetim, koja će svoj kratki život okončati ubrzo nakon što završi svoje jedino delo. Tako je devojka krhkog zdravlja ostavila za sobom besmrtnu knjigu koja se s vremena na vreme „vampirski“ oživljava kroz brojna nova izdanja, adaptacije, reinterpretacije ili citate u filmu, stripu, muzici, književnosti... – setimo se Bunjuelove adaptacije u filmu „Ponor“ iz 1954. godine, ili poznatijeg muzičkog „čitanja“ Kejt Buš u hitu „Orkanski visovi“ iz 1978. godine, dok je mlađi čitaoci ponovo otkrivaju kroz hiperpopularnu seriju „Sumrak“ Stefani Majer.
Jedan primerak je u ponudi
