Kršćanstvo i New Age duhovnosti: sličnosti i suprotnosti

Knjiga, proširena iz njegovog ranijeg dela „Novo doba i hrišćanstvo“ (1998), proističe iz zabrinutosti o duhovnom stanju hrvatskih hrišćana, nudeći kritički pogled na okultne uticaje u savremenom društvu.

Prvi deo istražuje čovekovu potragu za smislom i zadovoljavanje osnovnih potreba (ljubav, sigurnost, identitet), što često vodi do hrišćanstva ili Novog doba. Jambrek definiše ključne koncepte: biblijsko hrišćanstvo kao lični odnos sa Bogom kroz Hrista, i Novo doba kao sinkretički pokret koji sintetiše istočni misticizam, okultizam i zapadni ezoterizam.

Drugi deo prati istoriju Novog doba od 19. veka (teozofija Blavacke, antropozofija Štajnera) do savremenih oblika (holistička medicina, kanalisanje, reinkarnacija), ističući njegovu privlačnost u postmodernoj krizi vere.

Centralni deo (treći i četvrti) fokusira se na nepremostive kontradikcije: Novo doba promoviše samobožanstvo (čovek kao deo božanske energije, bez greha), dok hrišćanstvo naglašava Božji suverenitet, greh i spasenje po blagodati. Sličnosti su površne – obe nude duhovni rast i isceljenje – ali Nju ejdž relativizuje istinu, dok hrišćanstvo insistira na apsolutnoj Bibliji. Autor upozorava na opasnosti: Nju ejdž može dovesti do okultne zavisnosti i duhovne zablude.

Peti deo donosi svedočanstva bivših sledbenika Nju ejdža (joga, astrologija, terapije Nju ejdža) koji su prešli u hrišćanstvo, opisujući oslobođenje kroz lični susret sa Hristom.

Šesti deo sumira poređenje u tabelama (npr. Bog, čovek, spasenje) i rečniku pojmova (čakra, aura, gnosticizam).

Knjiga se završava bibliografijom i pozivom na razlikovanje: hrišćani moraju razlikovati istinu od laži u eri duhovnog pluralizma. Kao praktični vodič, pomaže vernicima da se snađu u uticajima Nju ejdža, promovišući autentičnu veru.