Gabriel Garcia Marquez
Gabrijel Hose Garsija Markes ( Arakataka , Kolumbija , 6. mart 1927 — Sijudad de Meksiko , Meksiko , 17. april 2014 ) je kolumbijski pisac, novinar, izdavač i politički aktivista. Dobio je Nobelovu nagradu za književnost 1982. godine. Njegova prva uspešna knjiga bila je „Pukovnik nema ko pisati“, objavljena 1961. godine, a godinu dana kasnije „Mamina sahrana“.
Za svoju najpoznatiju knjigu „Sto godina samoće” ispričao je kako mu se dogodilo svojevrsno otkrovenje dok se približavao Akapulku, a nije znao zašto, ali je znao da tu knjigu mora da napiše. Iskustvo je bilo toliko potpuno da je mogao od reči do reči da diktira prvo poglavlje. Romantičnim temama vratio se 1986. knjigom „Ljubav u vreme kolere”, snažnom, poetskom i komičnom pričom o dugogodišnjoj ljubavi, koja opisuje i priču o ljubavi njegovih roditelja. Usledili su „General u lavirintu“, „12 hodočasnika“ (zbirka pripovedaka), „Ljubav i drugi demoni“.
Naslovi u ponudi
Dvanaest hodočasnika
Dvanaest priča u ovoj knjizi nastalo je tokom proteklih osamnaest godina. Pre nego što su dobile sadašnji oblik, pet od njih je adaptirano u novinske članke i filmske scenarije, a jedna u televizijsku seriju.
Dvanaest hodočasnika
A collection of twelve short stories by the Colombian Nobel laureate, written during 18 years of exile in Europe. Márquez's magical realism here describes exile as a pilgrimage – a journey towards oneself in a foreign land, where the miraculous hides in t
Neverovatna i tužna istorija nevine Erndire i njene bezdušne babe: sedam priča
Zla kob
The novel is told as a journalistic reconstruction of the murder of Santiago Nasar. The story takes place in a small Caribbean town, where everyone knows in advance that Santiago will be killed by the Vicario brothers – Pedro and Pablo – in order to defen