Sabrana djela VI: Žeđ - pripovetke
„Žeđ“ je zbirka pripovedaka Ive Andrića koja je prvi put objavljena 1936. godine. Ova zbirka predstavlja jedan od vrhunaca Andrićevog pripovedačkog stvaralaštva.
Priče u zbirci bave se univerzalnim temama kao što su ljudska čežnja, nepravda, otuđenje, ljubav i patnja. Pored egzistencijalnih pitanja, Andrić prikazuje i istorijske, kulturne i društvene prilike Balkana, često sa fokusom na Bosnu pod osmanskom ili austrougarskom vlašću.
Naslovna priča „Žeđ” koristi žeđ kao simbol neutaživih ljudskih potreba, fizičkih i duhovnih. Zbirka u celini istražuje unutrašnje sukobe i suprotstavljanje ljudskih težnji sa surovošću života i prirode.
Značajne priče iz zbirke: „Žeđ“: Naslovna priča, simbolična i emocionalno snažna, istražuje ljudsku potrebu za životom i smislom uprkos fizičkim i egzistencijalnim ograničenjima. „U musafirhana“: Priča o ljudskoj sudbini i sudaru različitih svetova u jednom od osmanskih konaka. „Mustafa Magžar“: Istorijska priča koja istražuje sudbine pojedinaca uhvaćenih u vihorima rata i promena. „Za logore“: Prikaz svakodnevnih borbi u teškim okolnostima, koji odražava ljudsku izdržljivost i otpornost.
Zbirka „Žeđ” smatra se klasičnim primerom Andrićevog majstorskog pripovedanja i suštinskim delom za sve ljubitelje njegove proze.
Jedan primjerak je u ponudi
