Travnička hronika: Konsulska vremena
Travnička hronika (1945) je istorijski roman pisan za vrijeme Drugog svjetskog rata, ostvaren po modelu evropskog realističkog romana.
Roman, poznat i kao Bosanska hronika, prati živote stranih konzula – Francuza Davila i Austrijanca fon Miceresa – i njihove interakcije sa lokalnim stanovništvom i osmanskim vlastima, predvođenim vezirima.
Davil, francuski konzul, je idealista koji se bori sa osećajem izolacije u nepoznatoj kulturi, dok fon Miceres, cinični Austrijanac, manipuliše situacijama radi lične koristi. Roman prikazuje složene odnose između Istoka i Zapada, sa naglaskom na kulturnim nesporazumima i političkim intrigama. Lokalni likovi, poput trgovca Čologlu-bega ili Mehmed-paše, otkrivaju unutrašnje borbe bosanskog društva, rastrzanog između tradicije i promena. Andrić majstorski prikazuje Travnik kao mikrokosmos, gde se ambicije, strahovi i sudbine sudaraju.
Kroz bogate opise i psihološku dubinu, Andrić istražuje teme moći, identiteta i prolaznosti, sa suptilnom kritikom kolonijalnih stavova stranaca i unutrašnjih podela u Bosni. Roman karakteriše epsko pripovedanje i filozofska razmišljanja o ljudskoj prirodi, što ga čini ključnim delom u Andrićevom opusu i u svetskoj književnosti.
Dva primerka su u ponudi
