Seljačka buna
Seljačka buna je istorijski roman Avgusta Šenoe, prvi put objavljen u časopisu Vijenac 1877. Jedan je od pet romana Avgusta Šenoe i njegov najvažniji istorijski roman. Sudiju otvaranja napisao je Josip Nađ.
Radnja romana se odvija u severnoj Hrvatskoj, u vreme velike društvene nepravde i surovosti feudalaca. Kroz bogatu galeriju likova, Šenoa oslikava oštru podelu između potlačenih seljaka i moćnih plemića.
Među glavnim likovima su Matija Gubec, vođa pobune, koji je prikazan kao pravedan, hrabar i razborit seljak, i baron Franc Tahi, okrutni plemić čije su zloupotrebe podstakle ustanak. Sa njima su Petar, mladi seljak i borac za pravdu, i njegova ljubav Dora, koja u priču unosi emotivnu dimenziju.
Seljaci se organizuju i ustaju protiv vlastelinske tiranije, sanjajući o pravednijem društvu u kome će svi biti jednaki. Iako su u početku bili uspešni, pobunjenici su na kraju poraženi. Gubec je zarobljen, mučen i pogubljen na zagrebačkom Markovom trgu, čime se priča završava tragičnim, ali dostojanstvenim završetkom.
Roman naglašava ideju nacionalnog jedinstva, borbe za slobodu i pravdu, ali i upozorava na posledice prebrzih i loše organizovanih revolucija. Šenoa koristi istoriju kao okvir za promovisanje humanističkih i patriotskih vrednosti, što delu daje snažnu društvenu poruku.
Dva primerka su u ponudi
