Idiot
Roman „Idiot“ (1868–1869) je duboka psihološka i filozofska studija ljudske prirode, morala i duhovnosti, smeštena u rusko društvo 19. veka. To je jedan od najznačajnijih romana ne samo poznatog ruskog romanopisca, već i u svetskoj književnosti uopšte.
Glavni lik, knez Lav Nikolajevič Miškin, mladić čistog srca i detinje naivnosti, vraća se u Rusiju nakon lečenja od epilepsije u Švajcarskoj. Zbog svoje iskrenosti i ljubaznosti, smatra se „idiotom“, ali njegova jednostavnost razotkriva licemerje i moralnu sujetu društva.
Miškin se upliće u složene odnose između strastvene Nastasje Filipovne, egocentričnog Rogozina i mlade Age Petevne. Njegova ljubav prema Nastasji, koju vidi kao patnicu, i pokušaj da je spase, dovode ga u sukob sa Rogozinom, čija opsesivna strast tragično kulminira. Roman istražuje teme hrišćanske etike, žrtvovanja i sukoba između duhovnog ideala i svetskih strasti. Miškinova ljubaznost, iako plemenita, često izaziva nesporazume, a njegova nesposobnost da se prilagodi društvenim igrama dovodi do njegovog pada.
Dostojevski majstorski prikazuje unutrašnje borbe likova, koristeći dijalog i monologe da razotkrije njihove motive. Roman pokreće pitanja o mogućnosti svetosti u svetu punom pohlepe i nemorala. Završava se tragično, ističući nemogućnost Miškinovog ideala u korumpiranom društvu. Idiot je remek-delo koje dovodi u pitanje veru, ljubav i ljudsku prirodu, ostavljajući snažan utisak svojom emocionalnom dubinom i filozofskom složenošću.
Jedan primerak je u ponudi
